Ανατολική πλευρά
Η ανατολική πλευρά του νησιού είναι και η πιο ανεπτυγμένη. Καθ' όλη τη διαδρομή από το βορρά προς το νότο συναντάς συνεχώς παραλιακούς οικισμούς και ξενοδοχειακές μονάδες. Η θάλασσα και οι παραλίες σε αυτή τη μεριά είναι κατά πολύ λιγότερο εντυπωσιακή από αυτή στην νότια και κυρίως δυτική πλευρά και είναι και πολύ πιο πολυσύχναστες. Έτσι κατά την παραμονή μας στο νησί δεν πήγαμε καθόλου για μπάνιο σε αυτή την πλευρά και δεν μπορώ να μιλήσω για τις παραλίες. Θα αναφέρω μονάχα κάποιες από αυτές. Οι παραλίες στην Λυγιά: Τεμπέλη και Παράδεισος, στη Νικιάνα: Επίσκοπος, Νικιάνα, Σωτήρας, πιο νότια το Κεραμιδάκι και το Περιγιάλι.
Δεσίμι
Ο κόλπος Δεσίμι βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Γένι, στο σημείο που ενώνεται με το υπόλοιπο νησί. Είναι μια καθόλου εντυπωσιακή, αρκετά στενή ειδικά στα δυο άκρα της, εκεί δηλαδή που βρίσκονται τα δυο camping, παραλία. Στη μέση περίπου της παραλίας υπάρχει μια ταβέρνα. Τα νερά την μέρα που περάσαμε από εκεί δεν φαινόταν καθόλου όμορφα, ενώ οι πολλές βάρκες που είχαν αγκυροβολήσει περιόριζαν πολύ τον χώρο που μπορείς να κάνεις μπάνιο, αν φυσικά δεν θες να κολυμπάς ανάμεσα σε αυτές. Η παραλία είναι με βότσαλα και απ' ότι μας είπαν, σε κοντινή απόσταση, υπάρχουν κάποιες θαλάσσιες σπηλιές και μπορείς να νοικιάσεις θαλάσσιο ποδήλατο για να τις επισκεφτείς.
Ακρωτήρι Γένι
Παρά τις προσπάθειες μας να βρούμε κάποια παραλία στο κατάφυτο αυτό ακρωτήρι δεν τα καταφέραμε. Παρ'όλα αυτά υπάρχουν 1-2 παραλίες στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου που αν ξέρεις ποιον χωματόδρομο ή μονοπάτι να ακολουθήσεις θα σε βγάλουν στις ερημικές παραλίες με θέα τα νησιά Σκορπιό και Μεγανήσι απέναντι.
Νότια πλευρά
Η νότια πλευρά του νησιού έχει αρκετούς μικρούς κόλπους που φιλοξενούν όμορφες παραλίες. Για να τις βρείτε πρέπει να βγείτε από τον κεντρικό δρόμο και να κάνετε μερικά χιλιόμετρα, με συνεχιζόμενες συνήθως στροφές.
Ρούδα / Μικρός Γιαλός
5 χιλιόμετρα από το Βλυχό και άλλα 6 από τον κύριο δρόμο και αφού προσπερνάμε το χωριό Πόρος, φτάνουμε στον παραλία Ρούδα. Ο κόλπος αυτός με το άσπρο βότσαλο και τα ήρεμα γαλαζοπράσινα διαυγή νερά είναι από τις ωραιότερες παραλίες του νότιου μέρους της Λευκάδας. Πίσω από την παραλία, όπου υπάρχει αρκετός χώρος για parking, εκτός από το camping, έχουν χτιστεί και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες και καφέ αλλά η ατμόσφαιρα είναι ακόμη ήρεμη*. Στην παραλία υπάρχουν κάποιες ξαπλώστρες και ομπρέλες για ενοικίαση, χωρίς όμως να καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της, αφήνοντας έτσι πολύ χώρο για αυτούς που θέλουν να απλώσουν τις πετσέτες τους στο έδαφος. Αριστερά της παραλίας και κάτω από μια μεγάλη επιφάνεια του βουνού που δυστυχώς αποψιλώθηκε για να χτίσουν κάποιοι 4 πολυτελή βίλες, υπάρχει ένας μη ελκυστικός μόλος από τον οποίο απουσιάζουν οι βάρκες.
*Αργότερα μάθαμε πως όταν φτάνουν τα πλήθη στο νησί μόνο ήρεμα δεν είναι.
Αμμούσσω / Καστρί
Ανάμεσα στα χωριά Μαραντοχώρι και Κοντάρενα, μην χάσετε την στροφή που πάει προς τον κόλπο Καστρί και την παραλία Αμμούσσω. 5 km από τον κεντρικό δρόμο, φτάνουμε στην παραλία, έναν μικρό κόλπο με βότσαλο και ωραία νερά. Υπάρχουν κάποιες ξαπλώστρες / ομπρέλες για ενοικίαση ενώ πίσω από την παραλία υπάρχει μια καφετέρια / εστιατόριο, το «Ακρογιάλι». Αν θέλετε κάτι πιο prive, τότε ακολουθώντας τον χωματόδρομο στα αριστερά της παραλίας για 650 περίπου μέτρα, φτάνουμε σε ένα μικροσκοπικό κόλπο, με θέση για 2-3 αυτοκίνητα από πάνω. Και εδώ η μικρή παραλία είναι με βότσαλο και τα νερά είναι ελαφρός πιο άγρια αν φυσάει αφού σκάνε στα παρακείμενα βράχια. Αν ακολουθήσετε τον χωματόδρομο από τα δεξιά της παραλίας, προς το camping Καστρί δηλαδή, υπάρχει μια σειρά από λιλιπούτειους κόλπους με παραλία. Ο πρώτος που συναντάμε φαίνεται από τον δρόμο αλλά ο δεύτερος, ο οποίος φαίνεται πιο όμορφος και για τον οποίο δεν βρήκα μονοπάτι για να κατέβω, πρέπει να σκύψεις και να κοιτάξεις κάτω, αφού βρίσκεται κάτω από το δρόμο. Στην συνέχεια υπάρχει και ένας τρίτος, το οποίο για να βρούμε, όταν φτάσουμε σε κάτι χτίσματα ακολουθούμε την ταμπέλα που λέει «Αδιέξοδος – Για τη θάλασσα μόνο πεζή» και που μια σειρά από σκαλάκια οδηγούν στην παραλία. Η παραλία αυτή έχει βότσαλο και κάποιες μεγάλες πέτρες, ενώ στα αριστερά της υπάρχουν κάποιοι άλλοι κολπίσκοι, χωρίς παραλία που μπορείτε να πάτε για εξερεύνηση. Πάνω από την παραλία υπάρχει μια πόρτα ασφαλείας (!) που οδηγεί στο σπίτι που βρίσκεται από πάνω, αλλά ευτυχώς έως τώρα δεν φαίνεται να έχει γίνει προσπάθεια να «ιδιωτικοποιήσουν» την παραλία. Τέλος αν συνεχίσουμε στον χωματόδρομο θα οδηγηθούμε στην παραλία Καστρί, έναν ακόμα μικρό κόλπο με βότσαλο και όμορφα διάφανα γαλάζια νερά. Σε κοντινή απόσταση απο' κει βρίσκεται και το camping Καστρί (1 χιλιόμετρο περίπου από την παραλία Αμμούσσω)
Αγιοφύλι
Μια παραλία διαμάντι, που ανταγωνίζεται σε ομορφιά αυτές στην δυτική πλευρά του νησιού, σε κοντινή απόσταση από την Βασιλική. Βρίσκεται στην ανατολική μεριά (αριστερά) του κόλπου της Βασιλικής και για να πας υπάρχουν δύο τρόποι. Είτε με καΐκι από την Βασιλική (5ευρώ πήγαινε-έλα, ρωτήστε στο λιμανάκι) είτε οδικός. Για να βρείτε την παραλία πρέπει να πάρετε τον ανηφορικό δρόμο στο μεγάλο λιμάνι της Βασιλικής και να προχωρήσετε παραλιακά. Ο δρόμος αφού περάσετε και τα τελευταία σπίτια του χωριού γίνεται χωματόδρομος και εσείς συνεχίζετε. Η παραλία απέχει 2,5 περίπου χιλιόμετρα από την Βασιλική. Αν πάτε με αυτοκίνητο να ξέρετε πως ο χωματόδρομος σε κάποια σημεία είναι αρκετά δύσκολος ενώ δεν μπορείτε να φτάσετε με το αυτοκίνητο μέχρι την παραλία. 500 περίπου μέτρα από την παραλία υπάρχει μια κλειδωμένη πόρτα που σταματάει τη διέλευση στα αυτοκίνητα. Εκεί υπάρχει ένα πλάτωμα και μπορείτε να παρκάρετε (μέσα καλοκαιριού ίσως να είναι γεμάτο) και να συνεχίσετε με τα πόδια. Βέβαια ο χωματόδρομος είναι τόσο στενός που αν πετύχετε κίνηση (με αυτοκίνητα να προσπαθούν να πάνε και προς τις δυο κατευθύνσεις) θα υπάρχει πρόβλημα, γι'αυτό θα πρότεινα να πάτε με άλλο τρόπο. Μπορείτε να περπατήσετε ή να πάτε με ποδήλατο με λίγο προσοχή μόνο αφού και ο δρόμος είναι άγριος και υπάρχουν πολλές ανηφόρες κατηφόρες, αλλά η διαδρομή γίνεται μέσα στο πράσινο, χωρίς όμως να προσφέρει σκιά στο μονοπάτι. Όπως και να αποφασίσετε να πάτε, με το που θα φτάσετε στην τελευταία στροφή και αντικρίσετε από ψηλά την παραλία θα ανταμειφθείτε. Καταγάλανα νερά με άσπρο αμμοχάλικο στην παραλία, επιβλητικοί βράχοί και γύρω από την παραλία πράσινο. Η παραλία είναι τελείως ανεκμετάλλευτη (και ελπίζουμε πως θα παραμείνει έτσι), οπότε συμβουλεύουμε όσους πάνε να έχουν εφοδιαστεί από πριν με πολύ νερό και ότι άλλο χρειάζονται. Από τις ομορφότερες και όχι τόσο γνωστές παραλίες του νησιού που όμως προσελκύει πλήθη κατά τη high season.
Βασιλική
Η παραλία της Βασιλικής είναι πολύ μεγάλη σε μήκος και χωρίζεται σε δύο μέρη, στο ανατολικό που βρίσκεται προς το χωριό και το δυτικό που βρίσκεται προς το Πόντη.
Το ανατολικό είναι μια κανονική παραλία με αρκετά μεγάλα βότσαλα και κάποιες ξαπλώστρες. Από πάνω, μετά από τον χωματόδρομο υπάρχει μια ταβέρνα και δυο beach bar και το camping της Βασιλικής.
Το δυτικό μέρος της παραλίας, έχει παραδοθεί εξολοκλήρου στο windsurf και σε άλλα θαλασσινά αθλήματα. Καθ' όλο το μήκος του κομματιού αυτού υπάρχουν χώροι ενοικίασης windsurf, catamaran και εξοπλισμού και μαγαζιά που παραδίδουν μαθήματα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας η θάλασσα είναι γεμάτη με ανθρώπους που μαθαίνουν να κάνουν windsurf και ο λίγος κόσμος που βρίσκεται στην παραλία φαίνεται να περιμένει την σειρά του. Πίσω από την παραλία εκτός από ταβέρνες και εστιατόρια υπάρχουν και πολλά καταλύματα για group που έρχονται για το λόγο αυτό και γενικά η ατμόσφαιρα αυτή υπάρχει παντού. Η Βασιλική είναι γνωστή σε όλη την Ευρώπη μιας και είναι ιδανικό μέρος για εκμάθηση αφού η θάλασσα είναι ρηχή και με κατάλληλο αέρα. Γενικά η παραλία δεν λέει και πολλά. Στα δυο άκρα της υπάρχει λίγη άμμος αλλά γενικά πολύ χοντρό βότσαλο, ενώ τα νερά εξαρτώνται πολύ από τη φορά του ανέμου και άλλοτε είναι διαυγή άλλοτε υπερβολικά ανακατεμένα και φαίνονται βρώμικα.
Άλλες παραλίες στην περιοχή της Βασιλικής
Ακολουθώντας τον δρόμο προς την παραλία Αγιοφύλι, μετά το μεγάλο λιμάνι της Βασιλικής, υπάρχουν μια σειρά από κολπίσκους με παραλίες οικογενειακού κυρίως χαρακτήρα αφού εκεί φαίνεται να κάνουν τα μπάνια τους οι κάτοικοι της Βασιλικής. Τα νερά είναι πολύ ωραία και οι παραλίες είναι δίπλα στον δρόμο και εύκολα προσβάσιμες. Ένας πιο κρυφός και prive κολπίσκος ο οποίος δεν φαίνεται από τον δρόμο, είναι ο τελευταίος της σειράς. Για να τον βρείτε, πρέπει να στρίψετε αριστερά και να ακολουθήσετε το μονοπάτι, λίγα μέτρα μετά από ένα μικρό χτίσμα στον τοίχο του οποίου υπάρχει γραμμένο με spray πως είναι ο δρόμος προς το Αγιοφύλι. Η παραλία αυτή είναι πολύ μικρή και γρήγορα γεμίζει γι'αυτό πηγαίνετε νωρίς. Επίσης αν συνεχίσετε προς Αγιοφύλι, 500 περίπου μέτρα πριν την παραλία υπάρχει άλλη μια παραλία, πολύ μικρότερη αλλά δεν ξέρω που ακριβώς είναι (και αν υπάρχει) το μονοπάτι. Από την άλλη μεριά του κόλπου υπάρχει η παραλία Αμμουδιά στην οποία όμως δεν πήγα.
Δυτική πλευρά
Η δυτική πλευρά είναι η πιο άγρια, όμορφη και ευτυχώς ανεκμετάλλευτη μεριά του νησιού. Οι πιο φημισμένες παραλίες βρίσκονται εδώ: Πόρτο Κατσίκι, Εγκρεμνοί, Κάθισμα. Οι περισσότερες παραλίες είναι μεγάλες σε μήκος αλλά είναι και τελείως ακάλυπτες με αποτέλεσμα πολύ συχνά να έχουν μεγάλα κύματα και θέλει προσοχή. Ευτυχώς παρά την μεγάλη τους ομορφιά, δεν έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ αν και δυστυχώς αυτό φαίνεται να αλλάζει και πολλοί πάνε να τις εκμεταλλευτούν. Αυτό μπορεί να είναι parking, καντίνες και beach bar, εστιατόρια και δωμάτια που συνήθως συνοδεύονται με καταπατήσεις και καταστροφές πλαγιών και δασών. Προσπαθούμε να μην ενισχύουμε τέτοιες πρακτικές, έχουμε πάρει νερό, snacks και ομπρέλα μαζί μας από πριν και δεν έχουμε ανάγκη κανέναν.
Πόρτο Κατσίκι
Το Πόρτο Κατσίκι είναι ίσως η πιο διάσημη αλλά και πιο απομακρυσμένη παραλία της Λευκάδας. Από την στιγμή που πλησιάζεις και αντικρίζεις από ψηλά την παραλία καταλαβαίνεις γιατί όσος κόσμος έχει επισκεφτεί το νησί, σου είπε να πας οπωσδήποτε στην παραλία αυτή. Από ψηλά, εκεί που παρκάρεις και προτού κατέβεις τα 80 περίπου σκαλιά που οδηγούν στην παραλία, όλοι κοντοστέκονται για λίγα λεπτά για να χαζέψουν πανοραμικά την λευκή από βότσαλο και άμμο παραλία με τα γαλάζια νερά που η διαύγεια τους είναι τέτοια, που μπορείς να δεις τον ίσκιο από τα αγκυροβολημένα σκάφη και τους κολυμβητές στον βυθό. Όταν κατέβεις στην παραλία και κάνεις μια στροφή γύρω από τον εαυτό σου το μόνο που βλέπεις είναι η θάλασσα, η παραλία και ο γκρεμός που αποκόπτει την παραλία από το υπόλοιπα νησί και την πραγματικότητα! Τέτοια είναι η ομορφιά που φαντάζει εξωπραγματική. Και εδώ ελάτε εφοδιασμένοι αν και υπάρχουν κάποιες καντίνες στην κορυφή, στο πάρκινγκ (δυστυχώς μάθαμε πως και εδώ προβλέπεται να επέλθει «ανάπτυξη» και τα έργα έχουν ήδη ξεκινήσει). Κατά τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες υπάρχει σκιά μέσα στην μεγάλη σπηλιά της παραλία (προσοχή γιατί οι σεισμοί στην περιοχή είναι συχνό φαινόμενο και πολλές φορές έχουν τραυματιστεί λουόμενοι από κατολισθήσεις) αλλά από το απόγευμα δεν υπάρχει προστασία από τον ήλιο. Και εδώ υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες ευτυχώς όχι τόσες πολλές που να χαλάνε την εικόνα της παραλίας. Πρόσφατα μάθαμε πως εκτός από τον δρόμο που οδηγεί στην παραλία και που υπάρχουν πινακίδες, έχει ανοίξει και ένας νέος που οδηγεί από την Βασιλική και έτσι γλιτώνεις πολλά χιλιόμετρα αφού διαφορετικά πας μέσω του χωριού Κομηλίο. Την νέα αυτή διαδρομή όμως δεν την κάναμε και έτσι δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση είναι ο δρόμος.
Εγκρεμνοί
Άλλη μια ξακουστή παραλία της Λευκάδας. Και εδώ η ομορφιά της παραλίας φαίνεται πριν ακόμα κατέβεις έως κάτω, από την θέα στο απέραντο γαλάζιο κατεβαίνοντας τα 300 σκαλιά που οδηγούν στην παραλία. Αποτελείται από ένα συνδυασμό μικρού βότσαλου και άμμου και είναι περιτριγυρισμένη από γκρεμούς. Την μέρα που πήγαμε είχε αέρα και πολύ κύμα κάτι που δεν μας εμπόδισε να το ευχαριστηθούμε. Ένα beach bar ετοιμαζόταν να ανοίξει όσο ήμασταν εκεί και το οποίο είχε φέρει κάποιες ξαπλώστρες και ομπρέλες. Έφτασε και εδώ η καταραμένη ανάπτυξη. Η παραλία είναι πολύ μεγάλη σε μήκος και φαίνεται το ίδιο όμορφη παντού. Στην κορυφή υπάρχει ένα ιδιωτικό parking (νόμιμο;!;) αλλά όταν πήγαμε εμείς υπήρχε χώρος και έξω από αυτό, κάτι που αμφιβάλλω αν συμβαίνει αργότερα το καλοκαίρι (και προτρέπω όλους τους επισκέπτες να αφήνουν το αυτοκίνητο τους έξω από το parking, για να μην θησαυρίζουν κάποιοι από τα μπάνια μας), καθώς και ένα cafe με ωραία θέα στην παραλία και το πέλαγος.
Γιαλός
Ο Γιαλός ήταν μια παραλία που μας απογοήτευσε. Ίσως απλά να μην το πετύχαμε σε καλή μέρα, αφού είχε λίγη συννεφιά αλλά και τα νερά ήταν λίγο βρώμικα, είτε να κάτσαμε σε λάθος σημείο. Η διαδρομή για να πας μέχρι την παραλία είναι αρκετά κουραστική λόγω των συνεχόμενων στροφών και αν και από ψηλά τα νερά είχαν ωραίο γαλάζιο χρώμα, από κοντά δεν ήταν τόσο εντυπωσιακά. Η παραλία είναι συνδυασμός βότσαλου και άμμου αλλά όχι πολύ ελκυστική, ενώ μέσα στη θάλασσα υπάρχουν μεγάλες κοτρόνες. Η παραλία είναι τεράστια σε μήκος (αλλά και αρκετά πλατιά) και σε άλλα σημεία μπορεί να είναι καλύτερη. Πάνω από το χωματόδρομο παράλληλα της παραλίας, μέσα στα δέντρα υπήρχαν σκηνές ελεύθερου camping καθώς και τροχοβίλες που είχαν σταματήσει εκεί. Υπάρχουν και 3 καντίνες (με δική τους εγκατάσταση η κάθε μια) αλλά όταν πήγαμε ήταν όλες κλειστές.
Καλαμίτσι
Κάτω από το χωριό Καλαμίτσι είναι τρεις παραλίες: Αβάλι, Καβαλικευτά, Μεγάλη Πέτρα. Αυτές οι τρεις παραλίες δεν γνωρίζω αν είναι συνεχόμενες, χωριζόμενες μόνο από κάποιους βράχους και ποια είναι τα όρια της καθεμίας. Εμείς ακολουθήσαμε τις ταμπέλες προς «Παραλία Καβαλικευτά – Καντίνα» και φτάσαμε σε μια πανέμορφη παραλία, με υπέροχα διάφανα βαθιά νερά, βότσαλο αλλά και άμμο σε σημεία και διάσπαρτους μεγάλους βράχους μέσα και έξω από το νερό. Μάλιστα με τους βράχους, αν κάτσεις στο σωστό σημείο σε κρύβουν από τους υπόλοιπους λουόμενους, δίνοντας σου την ψευδαίσθηση ότι έχεις μια παραλία για προσωπική χρήση. Η καντίνα που βρίσκεται πάνω από την παραλία έχει κάποια τραπεζάκια για να κάτσεις στον ίσκιο και επίσης εκμεταλλεύεται κάποιες ξαπλώστρες με ομπρέλες που έχει βγάλει στην παραλία.
Κάθισμα
Μάλλον η δεύτερη πιο ξακουστή παραλία της Λευκάδας. Όπως και οι άλλες παραλίες της δυτικής πλευράς του νησιού, με το που πλησιάζεις εντυπωσιάζεσαι με χρώμα της θάλασσας. Γαλάζιο κοντά στην παραλία που γίνεται όλο και πιο βαθύ καθώς κοιτάς στον ορίζοντα. Η παραλία Κάθισμα είναι και αυτή πολύ μεγάλη σε μήκος και σε πλάτος. Και εδώ είναι ανακατεμένο το βότσαλο και η άμμος, ενώ τα νερά αν και έχουν εντυπωσιακό χρώμα, είναι ανακατεμένα και όχι διαυγή. Μιας και η πρόσβαση εδώ είναι τόσο εύκολη (είναι κεντρικά στο νησί και δεν έχει σκαλιά) είναι και από τις πιο ανεπτυγμένες, με ταβέρνες, beach bar και ξενοδοχεία πάνω από την παραλία και ξαπλώστρες και ομπρέλες κατά μήκος της. Υπάρχει πολύς χώρος για parking και όταν πήγαμε η παραλία ήταν σχεδόν άδεια, αλλά στα μέσα καλοκαιριού μας είπαν ότι γεμίζει. Σε ένα βουνό λίγο πιο πίσω κάνουν Παρά-Πέντε και προσγειώνονται στην φαρδιά παραλία. Τα νερά εκτός από θολά είναι και βαθιά και κρύα. Αν και το Κάθισμα είναι κάπως ανεπτυγμένο για τα γούστα μου, είναι μια πολύ εντυπωσιακή παραλία, αλλά δεν θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί τον Αύγουστο όταν δεν θα έχει χώρο να απλώσεις την πετσέτα σου.
Μύλος
Ο Μύλος είναι άλλη μια εντυπωσιακή παραλία που βρίσκεται ανάμεσα στο Κάθισμα και τον Άγιο Νικήτα. Για να φτάσετε στον Μύλο μπορείτε είτε να πάρετε το καΐκι από την παραλία του Άγιου Νικήτα είτε να περπατήσετε. Αν αποφασίσετε να πάτε με τα πόδια, θα πρέπει να ξεκινήσετε από τον κεντρικό πεζόδρομο στον Άγιο Νικήτα, και να στρίψετε στο στενό στην ταβέρνα Ποσειδών (υπάρχει και ταμπέλα προς Μύλο). Είναι περί τα 15-20 λεπτά περπάτημα σε ένα μονοπάτι που ανεβαίνει τον λόφο που χωρίζει τις δύο παραλίες. Όταν φτάσετε στην κορυφή και αντικρίσετε τον Μύλο σίγουρα θα φύγει η κούραση από το ανέβασμα κατευθείαν. Μια τεράστια παραλία με άμμο και φυσικά διαυγή γαλάζια νερά. Όταν πήγα εγώ μάλιστα δεν είχε καθόλου κόσμο και ήταν πραγματικά μαγικά. Να πάτε προετοιμασμένοι, πολύ νερό και καμιά ομπρέλα αφού στην παραλία δεν υπάρχει τίποτα για σκιά.
Άγιος Νικήτας
Το όμορφο αυτό χωρίο διαθέτει και την δική του παραλία, ακριβώς στο τέλος του κεντρικού πεζόδρομου. Ο κόλπος είναι μικρός και αρκετά πολυσύχναστος αλλά με καθαρά νερά. Υπάρχουν και καΐκια και οι βάρκες αγκυροβολημένα αλλά δεν είναι ενοχλητικά. Μιας και είναι μέσα στο χωριό είναι από τις πιο ανεπτυγμένες παραλίες που πήγαμε. Ακριβώς από πάνω υπάρχουν ταβέρνες και καφετέριες και σίγουρα δεν είναι κατάλληλο μέρος αν θέλετε να απομονωθείτε. Στα δεξιά της παραλίας, ακολουθώντας το πλακόστρωτο μονοπάτι θα βρείτε κάποιες άλλες μικρές παραλίες με λιγότερο κόσμο αλλά περισσότερες πέτρες.
Πευκούλια
2,5 χιλιόμετρα βόρεια του Άγιου Νικήτα υπάρχουν άλλες δυο παραλίες, οι Ποτισιές και τα Πευκούλια. Εμείς πήγαμε στα Πευκούλια, όπου η παραλία εκεί χωρίζεται σε κάποιο σημείο με βράχια. Το αριστερό τμήμα έχει από πάνω δύο ταβέρνες / καφέ, είναι πιο ανεπτυγμένο και διαθέτει και ξαπλώστρες. Στο δεξί τμήμα δεν έχει ακόμα φτάσει ο «πολιτισμός» και είναι πιο παρθένο και τα δέντρα που σταματάνε στην παραλία, φιλοξενούν κάποιους ελεύθερους κατασκηνωτές. Και στα δύο τμήματα, η παραλία έχει χαλίκι δίπλα στο νερό και άμμο πιο ψηλά ενώ μέσα στη θάλασσα υπάρχουν και πέτρες.
Βόρεια πλευρά
Σε αυτή τη πλευρά του νησιού δεν πήγαμε για μπάνιο, αφού θεωρείται η λιγότερο ελκυστική. Απλά θα αναφέρω πως βορειότερα της παραλίας Πευκούλια, βρίσκονται οι παραλίες Σκάλα Γιαλού, Αγία Μαρίνα και Μύλοι που ενδείκνυνται για wind and kite surfing και τέλος η παραλία Γύρα. Οι δύο τελευταίες είναι κομμάτια της μήκους 4 χιλιομέτρων αμμουδιάς που περικλείει την λιμνοθάλασσα, δίπλα στην πόλη της Λευκάδας.
