Τη Λευκάδα ο μύθος ήθελε επώνυμο του Λευκαδίου, του αδελφού της Πηνελόπης: «Ο δε την Αλκμαιωνίδα γράψας, Ικαρίου του Πηνελόπης πατρός υιείς γενέσθαι δύο, Αλυζέα και Λευκάδιον, δυναστεύσαι δ' εν τη Ακαρνανία τούτους μετά πατρός. Τούτων ουν επωνύμους τας πόλεις Έφορος λέγεσθαι δοκεί».
«... Εγένετο, φασί τινες, νήσος η Λευκάς, από Λευκαδίου κληθείσα, υιού Ικαρίου πατρός Πηνελόπης» (Ευσταθ. Παρεκβολ. Οδυσς. Ω. 377).
Αλλά ο Στράβων σχετικά με τη νέα ονομασία λέγει: «Κορίνθιοι δε πεμφθέντες ...εποίησαν νήσον την Λευκάδα - επώνυμον δοκώ μοι του Λευκάτα• πέτρα γαρ εστι λευκή την χρόαν, προκειμένη της Λευκάδος εις το πέλαγος και την Κεφαλληνίαν, ως εντεύθεν τούνομα λαβείν» (Χ. 452).
Και ο Σέρβιος, Βεργιλ. Αιν. VIII στιχ. 677 «Ex saxorum nudorum quae in cacumine habet colore Leucates appellate est» (πήρε το όνομα από το χρώμα των γυμνών βράχων που έχει στην κορυφή του ο Λευκάτας). Κατά τον Oberhummer το όνομα Λευκάς πέρασε στο νησί από την πόλη που ίδρυσαν οι Κορίνθιοι, γιατί αυτή πρώτη ονομάστηκε Λευκάς.
Και είναι το όνομα Λευκάς ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου λευκός. Όπως αγριάς, κοιλάς, λισσάς, πεδιάς (πρβλ. Λευκάς Πέτρα).
Πάντως θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Λευκάδα από την εποχή των φράγκων ονομάζεται και «Αγία Μαύρα» κυρίως από τους ξένους. Η ονομασία αυτή δόθηκε κατά του 14ου αιώνα από τους Φράγκους Ανδηγαυούς σε αναμονή της πόλης της Αγίας Μαύρας (Sainte Maure), που υπάρχει μέχρι σήμερα στη Γαλλία στο παλιό Ανδηγαυικό δουκάτο (D' Anrou) και αποτελεί το σημερινό νόμο André et Loire.